De Weideman: ‘Infrastructuur van het weiden' kan het verschil maken
Wat een bezopen nat voorjaar hebben we achter de rug! April en mei waren zelfs de natste april en mei sinds het begin van de metingen in 1906. Bij veel melkveehouders is het weiden dit voorjaar dan ook letterlijk in het water gevallen. Maar dat geldt niet voor heel Nederland, de verschillen tussen de regio’s waren groot. Waar in mei op plekken in het zuiden in een maand tijd meer dan 200 mm regen viel en er in het westen en midden zo’n 150 mm naar beneden kwam, bleef de regenmeter in het Noorden op sommige plekken steken op een vrij normaal maandelijks gemiddelde van zo’n 60 mm. Op mijn stukjes kreeg ik de afgelopen periode al even uitlopende reacties. Van begrijpelijk sjachrijn van melkveehouders bij wie het land in een modderpoel veranderde tot signalen dat het weiden dit jaar eigenlijk op wat horten en stoten na prima verliep en alles wat ertussenin zit.
Wat dit voorjaar ook duidelijk werd is dat een goede infrastructuur het verschil kan maken tussen net wel kunnen weiden of net niet. Een melkveehouder die een paar jaar geleden een kavelpad aanlegde op advies van een WeideCoach kneep er nu zijn handjes mee dicht. Het was altijd al handig om de koeien makkelijk het land in te krijgen en weer schoon in de melkput. Maar dit voorjaar kon hij een paar keer nog net weiden op momenten dat anderen moesten afwachten.
Verder zag ik voorbeelden waar een vrachtwagen zand in een dam wonderen kan doen als je daar met een paar honderd koeienhoeven doorheen moet. Want als het in een perceel nog net bij betreden blijft (koeienhoef deukt de graszode, maar die blijft groen), verandert dat in een dam snel in vertrappen: daar prikken ze er diep in en de afdruk wordt zwart. Met een vrachtwagen zand erin droogt het eerder af en gaat het langer goed.
En dan heb je nog de categorie melkveehouders die het nog wat uitgekiender voor elkaar heeft. Met een perceelsindeling en looproutes die het mogelijk maken om de koeien aan de achterkant het perceel in te laten en aan de voorkant er weer uit.
Kortom, je infrastructuur voor weidegang doet er in natte periodes echt toe. Uiteraard waren er dit voorjaar plekken waar gewoon niks mogelijk was, kavelpad of niet. Soms waren melkveehouders net iets te enthousiast geweest en gingen de koeien in een perceel overal door de zode heen. Dat ziet er verdrietig uit, dat wil je niet.
Maar ik zou zeggen: met het rare voorjaar in gedachten kan het goed zijn om met Google maps een kaartje van je huiskavel te maken om te puzzelen met de looproutes en perceelsindeling op je bedrijf. En als je dat combineert met een Farmwalk waarbij je eens gaat dromen over het ideale pad of paden, brede dammen met zand erin en een slimme indeling om mooi te weiden, dan heb je zo een mooi wensenlijstje compleet.
We spreken elkaar,
