De Weideman: Koeien in de wei maken EU minder kwetsbaar
Koeien in de wei maken EU minder kwetsbaar
11 miljoen ton soja en 18 miljoen ton sojaschroot halen ‘we’ als Europese Unie jaarlijks uit Noord- en Zuid-Amerika. Een vorm van afhankelijkheid die kwetsbaar maakt. De EU wil dat elke lidstaat daarom een eiwitstrategie uitwerkt om minder afhankelijk te worden van andere continenten voor deze primaire levensbehoefte. Minister Schouten heeft onlangs een Nationale Eiwitstrategie gepresenteerd. En daarin zijn gras en koeien een belangrijke pilaar onder die eiwitvoorziening!
Even wat cijfers: gras is elk jaar goed voor 2 miljoen ton puur eiwit. In een vorm waar mensen nog weinig mee kunnen. Maar onze koeien weten er ongeveer een half miljoen ton heel hoogwaardige eiwitten van te maken. En eerlijk is eerlijk, we voeren onze koeien bovenop die twee miljoen ton uit gras ook nog zo’n 150 duizend ton eiwit uit ondermeer soja, in een vorm die voor mensen wel rechtstreeks te benutten is. Netto zijn we als melkveehouders dus goed voor 350 duizend ton eiwit. En dat valt niet weg te cijferen. Ter vergelijking: jaarlijks eten alle Nederlanders een kleine 500 duizend ton eiwit.
Als melkveehouders hebben we daarmee een strategische positie die we kunnen versterken als we minder voor mensen geschikt eiwit gebruiken, door bijvoorbeeld minder soja in koeienrantsoenen te gebruiken.
En nou komt ie: de makkelijkste route om dat voor elkaar te krijgen is de grasmaaierfunctie van onze koeien nog beter te benutten. Want wat je koeien in de wei vers ophalen en benutten hoeft niet in de kuil, waar microben van je kostbare eiwit meesnoepen. En die zijn gulzig hoor: zo’n 40% van je DVE zetten ze om in andere stikstofverbindingen (OEB). Stikstofverbindingen die minder makkelijk te benutten zijn voor de koe. Met meer gegraasd gras in je rantsoen bespaar je eenvoudig op soja en draag je ook nog eens bij aan een sterkere geopolitieke positie van Europa, omdat we minder afhankelijk worden van eiwitten van een ander continent!
We spreken elkaar,
