De Weideman: "70 jaar stripgrazen"
|
|
Tip: als het droog is moet je het dak repareren, of wellicht de drains opzoeken en eindbuizen controleren. Goed om ze te markeren zodat de loonwerker ze niet beschadigt als hij de sloot komt schoonmaken. Met dit weer is het nog aangenaam te doen, in november kan het koud en guur zijn. Tip: Voor het markeren van de eindpijpen moet er toch een handige APP voor op je smartphone te vinden of te maken zijn die met gps de posities vastlegt? Dan wordt opzoeken en markeren kinderspel, in plaats van natte voeten halen. Zie dit als een oproep. Ik zie reacties tegemoet! |
|
Lees dit maar eens: “De opzet van de proef is, na te gaan of het mogelijk is met behulp van een verplaatsbare electrische afrastering zoodanig te weiden, dat aan de koeien iederen dag een afgepast rantsoen wordt verstrekt. De koeien worden daartoe geweid tusschen twee electrische afrasteringen, die dwars over een perceel zijn gespannen. Deze kooi wordt iederen dag een stukje verplaatst, zoodat de koeien een hoeveelheid versch gras krijgen.” Zo schrijft graslandonderzoeker Jaap de Geus in een ‘voorlopige mededeling’ van 1946 over een proef die niets meer of minder is dan de geboorte van het stripweidesysteem. En dus is 2016 het 70e geboortejaar van het stripweiden! Helaas voor De Geus wordt internationaal de nieuwzeelander Mc Meekan als geestelijk vader van stripgrazen gezien, terwijl die er voor het eerst in 1947 over publiceerde. De Geus doopte het systeem rantsoenweiden. Later gingen we die term gebruiken voor afgepast weiden met een enkele draad en werd voor de dubbele draad de naam stripweiden gangbaar. Hieronder de opbrengstverschillen die hij zag met omweiden: |
|
De Geus heeft vast een vreugdedansje gemaakt bij het zien van zijn veelbelovende uitkomsten. Hij beschreef de voordelen en nadelen die we nog kennen: Dagelijks vers, dus smakelijk gras voor de koe en hoge opnames. De beste grasopbrengsten door snelle hergroei. In kunnen scharen in wat langer gras. Maar wel wat bewerkelijk en soms lastig te plannen. Het stripgrazen maakte opgang, want in 1949 meldt De Geus dat 5000 praktijkbedrijven het systeem toepassen. Toch werd stripgrazen niet het meest gangbare systeem voor beweiding. In de tachtiger jaren zorgden de rastersspinnen van Gallagher voor een kleine opleving, omdat het verplaatsen van de strip een stuk sneller kon. Carel de Vries (nu van Courage) herinnert zich dat hij er artikelen over schreef in Boerderij. “Het werd hip in die tijd, maar boeren bleven het bewerkelijk vinden. Lely wilde dat later ondervangen met robotjes die de draad verzetten, maar het sloeg niet aan.” De Geus deed zijn proeven op graspercelen van proefboerderij Bosma Zathe bij Ureterp. Zeventig jaar later liggen er weer beweidingsproeven met stripgrazen op het nieuwe Bosma Zathe / Dairy Campus bij Leeuwarden. Zo is de cirkel weer rond. Amazing Grazing bekijkt stripgrazen in de zoektocht naar efficiënt weiden bij veebezettingen van 6 koeien per hectare of meer op de huiskavel op Dairy Campus en KTC Zegveld. (Zie ook www.amazinggrazing.eu). Het onderzoek moet uitwijzen hoe het onder de huidige omstandigheden zit met opbrengstverschillen en arbeidsbehoefte in verhouding tot standweiden en omweiden. Verder worden moderne tools ontwikkeld om grasopnames te meten en de beweiding goed en eenvoudig te plannen. De rol van stripgrazen is nog lang niet uitgespeeld. Zeker niet als het technisch mogelijk wordt om de benodigde rasters niet meer in het land, maar achter je pc met de muis te verzetten en te plannen. Een doorbraak van die ‘virtual fence’ (onzichtbaar raster) verwacht ik ergens in de komende tien jaar. Ook dat wordt onderzocht op Dairy Campus. De vinding van De Geus gaat de honderd jaar ook nog wel halen! Overzicht vanuit een Drone-camera op beweidingsproeven met stripgrazen op Dairy Campus. Met vier groepen koeien van elk 15 dieren, elk op 2 hectare gras (7,5 koe/ha) onderzoekt Amazing grazing de opbrengsten,bijvoeding, koegedrag en bodemeffecten bij stripgrazen en roterend standweiden. Tevens worden moderne methoden ontwikkeld om grasopname te meten en de beweidingsplanning eenvoudig te maken. |
|
Bodemtemperatuur, grasgroei en samenstelling --=Geen gegevens beschikbaar Bronnen:Amazing Grazing, De Heus Voeders BV, Agrifirm Feed, VIC Zegveld, CAH Vilentum en van Hall Larenstein. En nog groeit het gras best, zo’n 40 tot 50 kg drogestof per hectare per dag, althans daar waar voldoende vocht is. In het oosten en Zuiden speelt droogte een rol. Veel veehouders hebben het warme weer benut en nog wat lichte snedes gemaaid en ingekuild, wat de komende tijd ook weer helpt om op etgroen te blijven weiden. Met goed en smakelijk gras hou je de koeien aan het vreten! Over de kwaliteit kunnen we kort zijn: smakelijk jong gras met een beste voederwaarde en voldoende ruw eiwit. |
|
|
|
We spreken elkaar, | |
De Weideman wordt mogelijk gemaakt door ZuivelNL